8. əsərlərində bir nüans var ki, məni çox qıcıq edib və məhz remarkda gözümə batıb bu: qadın personajların obyektivləşdirilməsi. Remarkın qadınları dərin deyil, onların həyatdan bir o qədər başı çıxmır, amma təsvir edilməz dərəcədə gözəldirlər. bunun əksinə, kişi əsas personaj həyatın hər üzünü görüb, müharibə, aclıq, ömür boyu çətinliklərə sinə gərib və nəticədə daxilən çox dərin biri olub, qadının düşünməsi isə onun üçün əhəmiyyət kəsb etmir, belə bir gözləntisi də yoxdur